پیمان آتی (فوروارد) چیست؟

قرارداد سلف (Forward) چیست؟

نقش ابزارهای مشتقه در توسعه بازارهای مالی

با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 10 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.

مشخصات نویسندگان مقاله نقش ابزارهای مشتقه در توسعه بازارهای مالی

چکیده مقاله :

بازارهای جهانی ابزارهای مشتق- ابزارهای مشتقه مالی با «مشتقات» واژه ای جدید و مظهری از توسعه و نوآوری در دانش اقتصاد مالی و مدیریت خطر است. در اقتصاد مالی مشتقات به معنی مجموعه ابزاری است که دارای خصوصیات مشترک می باشد. این وازه بر کلیه ابزارهای قابل معامله در بورس و خارج از بورس که مرتبط با معامله اوراق بهادار، ارز، نرخ بهره، کالا و غیره باشد، اطلاق می شود. علت نام گذاری «ابزارهای مشتقه» آن است که ارزش آنها مشتق از قیمت «دارایی پایه» آنها است. یعنی تغییرات قیمت هر یک از مشتقات تابعی ازتغییرات قیمت دارایی پایه آنهاست. برای مثال ارزش یک قرارداد، آتی ذرت تابعی از تغییرات قیمت ذرت است. یعنی با افزایش قیمت مال موضوع قرارداد، ارزش ابزارهای مشتقه افزایش می یابد و با کاهش قیمت آن، ارزش و قیمت ابزارهای مزبور تقلیل می یابد. بازارهای جهانی ابزارهای مشتق از ارکان اساسی سیستم های مالی و اقتصادی هستند. امروزه، از ابزارهای مشتق برای پوشش خطر و کاهش عدم اطمینان نسبت به قیمت های آتی، استفاده گسترده ای می شود. ابزارهای مشتق با بهبود فرآیند کشف قیمت دارایی ها، در رشد اقتصادی و افزایش اثربخشی بازارها اثر چشمگیری دارند.

کلیدواژه ها:

کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله

کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا FIFD01_018 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:

نحوه استناد به مقاله :

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

تیموری، سعید،1394،نقش ابزارهای مشتقه در توسعه بازارهای مالی،همایش ملی نوآوری مالی و توسعه مالی،بابل،https://civilica.com/doc/468023

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1394، تیموری، سعید؛ )
برای بار دوم به بعد: ( 1394، تیموری؛ )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

مراجع و منابع این مقاله :

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :

• اجوادیان محمد رضا -- مروری بر ابزارهای مشتقه و به .
• حمیدی زاده محمد مهدی- ابزارهای مالی مشتقه دربازار سرمایه - .
• راعی رضا -تلنگی احمد -مدیریت سرمایه گذاری پیشرفته - سمت .
• راعی رضا - سعیدی علی - مبانی مهندسی مالی _ .
• رهبر محمدرضا- کجا بودیم ؟ کجا هستیم ؟کجا خواهیم بود؟دنیای .
• عبده تبریزی حسین- دارایی ها _ بازارهای مالی _ کارکرد .
• آفبوزی فرانک ودیگران- مبانی بازارها و نهادهای مالی - ترجمه .

مدیریت اطلاعات پژوهشی

اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.

آشنایی با قراردادهای پیمان آتی در ایران

در پیمان آتی یا forward contract دو طرف معامله توافق می‌کنند که یک دارایی با ویژگی‌های مشخص را با قیمتی مشخص در زمانی مشخص در آینده مبادله کنند. در نگاه اول شاید پیمان آتی شبیه به قراردادهای آتی به نظر بیاید اما در حقیقت این گونه نیست. این دو قرارداد اگرچه در نام و ویژگی‌هایی با هم مشترکند، اما تفاوت‌هایی نیز دارند، که آن‌ها را از یکدیگر متمایز می‌کند. قبلا در مقاله قرارداد آتی چیست به برخی از این تفاوت‌ها پرداختیم. در این مقاله به طور ویژه به پیمان آتی خواهیم پرداخت.

پیمان آتی چیست؟

در پیمان آتی، دو طرف معامله توافق می‌کنند که یک دارایی با ویژگی های مشخص را در زمانی مشخص در آینده معامله کنند. قیمت دارایی که قیمت تحویل نیز نامیده می‌شود، در زمان عقد قرارداد(نه در آینده) تعیین می‌شود. پیمان آتی یکی از قراردادهای بازار مشتقه است و مانند دیگر قراردادهای این بازار، تمام شرایط معامله از زمان و مکان تحویل کالا تا مشخصات و قیمت دارایی باید به طور دقیق مشخص شود. با توجه به این که تمام شرایط باید مورد توافق دو طرف باشد، می‌توان گفت که این قرارداد، بر اساس نیاز معامله‌گران، انعطاف پذیری بیشتری نسبت به قراردادهای آتی از خود نشان می‌دهد و این موضوع را می‌توان ویژگی منحصر بفرد پیمان آتی به شمار آورد.

در واقع پیمان آتی بازاری است که مقررات خاصی در آن وجود ندارد. هر معامله‌ای که با تعهد طرفین برای مبادله دارایی در زمان آینده رخ دهد، می‌تواند یک پیمان آتی باشد. یعنی پیمان آتی را می‌توان یک قرارداد خصوصی بین دو طرف دانست. پس استاندارد خاصی برای معاملات آن وجود ندارد و طبیعی است که آمار دقیقی از این معاملات نیز دردسترس نباشد.

سودآوری پیمان آتی

سوددهی پیمان آتی مانند دیگر قراردادهای بازار مشتقه است. با توجه به این که قیمت در زمان عقد قرارداد تعیین می‌شود، اگر در زمان سررسید و تحویل دارایی، قیمت از آن‌چه توافق شده بود بالاتر رود، خریدار می‌تواند کالا را با قیمت پایین‌تری خریداری کرده و با قیمت بالاتری بفروشد و از تفاوت قیمت‌ها به سود برسد. یا فروشنده کالا می‌تواند برای کالاهایی که نوسان قیمت زیادی دارند، با انگیزه پوشش ریسک، از پیمان آتی استفاده کند.

شرایط تسویه پیمان آتی باید در زمان عقد قرارداد به توافق طرفین برسد. در واقع دو طرف می‌توانند دو روش را برای پرداخت انتخاب کنند. این که خریدار قیمت توافق شده را بپردازد و فروشنده نیز دارایی مشخص شده را تحویل دهد یا این که تنها ارزش نقدی خالص معامله بین دو طرف ردوبدل شود.

انواع پیمان آتی

پیمان آتی یکی از ابزارهای بازار مشتقه است. بنابراین از یک دارایی پایه برای قیمت‌گذاری استفاده می‌کند. حال این که چه چیزی به عنوان دارایی پایه انتخاب شود و شرایط آن چگونه باشد، باعث به وجود آمدن انواع مختلف پیمان آتی می‌شود که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

پیمان آتی سهام

پیمان اتی سهام درباره خرید یک تک سهم یا سبدی از سهام و یا قراردادهایی بر روی شاخص سهام می‌باشد. یعنی از سهام به عنوان دارایی پایه این قراردادها استفاده شده و تغییرات قیمت سهام یا شاخص مد نظر خواهد بود.

پیمان آتی اوراق قرضه

این قراردادها نیز مانند سهام بوده و می‌تواند روی تک ورقه قرضه یا سبدی از اوراق قرضه و یا شاخص اوراق قرضه اعمال شود. تفاوتی که این معاملات با پیمان اتی سهام دارند، در تفاوت سهام و اوراق قرضه می‌باشد. از آن‌جا که اوراق قرضه خود دارای سررسید هستند، پیمان آتی آن باید قبل از تاریخ سررسید اوراق قرضه انجام شود. هم‌چنین اوراق قرضه دارای شرایطی مانند قابلیت بازخرید شدن، قابل تبدیل بودن و ریسک ورشکستگی هستند که در شرایط پیمان آتی باید به آن‌ها نیز توجه شود.

پیمان آتی نرخ بهره

افرادی که در معرض ریسک نرخ بهره قرار دارند و می‌خواهند خود را در برابر نوسانات نرخ بهره محفوظ نگه دارند، یا کسانی که علاقه‌مند به نوسانات نرخ بهره هستند و می‌خواهند از این نوسانات به سود برسند، دو گروه عمده‌ای هستند که از پیمان آتی نرخ بهره استفاده می‌کنند. دارایی پایه این قراردادها نرخ بهره یا همان مبلغی است که به عنوان بهره در هر کشوری پرداخت می‌شود.

این پیمان بیشتر توسط بانک‌ها منعقد می‌شود. به این صورت که فروشنده تعهد می‌کند در آینده ای مشخص وامی را به خریدار بدهد. این وام بر اساس یک ارز مشخص، نرخ بهره مشخص و با بازپرداخت مشخصی داده خواهد شد. بدین صورت خریدار از ریسک افزایش نرخ بهره و فروشنده از ریسک کاهش نرخ بهره در امان می‌مانند. چه این که خریدار واقعا قصد گرفتن وام را داشته باشد یا هدف آن سفته بازی و کسب سود از نوسانات باشد. در اکثر مواقع وامی بین طرفین ردوبدل نمی‌شود و تنها از مزیت مصون سازی خود در برابر نوسانات استفاده می‌کنند. بنابراین شرایط تسویه در زمان سررسید می‌تواند بر اساس مابه‌تفاوت نرخ بهره واقعی و نرخ بهره توافق شده باشد. در زمان عقد قرارداد نیز معمولا پولی ردوبدل نمی‌شود اما بانک‌ها ممکن است مبلغ اندکی را از مشتریان خود دریافت کنند. این قرارداد برای تمام ارزها عملکرد مشابهی دارد.

پیمان آتی لایبور

همانطور که مردم از بانک‌ها وام می‌گیرند، بانک‌ها نیز می‌توانند از یکدیگر وام دریافت کنند. لایبور، میانگین نرخ بهره وام‌های دلاری کوتاه مدت بین بانکی است. نرخ لایبور توسط یک مرجع خاص تعیین نمی‌شود، بلکه میانگین نرخ بهره وام‌های بین بانکی به صورت روزانه محاسبه شده و به عنوان نرخ لایبور اعلام می‌شود. پیمان آتی لایبور نیز قرارداد مشتقه‌ای است که روی تغییرات لایبور بسته می‌شود.

پیمان آتی نرخ ارز

با توجه به این که پیمان آتی (فوروارد) چیست؟ نرخ ارز نیز مانند نرخ کالاها یا نرخ بهره دست‌خوش تغییرات است، فعالان این بازار را در معرض ریسک نرخ ارز قرار می‌دهد. بنابراین می‌توان با پیمان آتی این ریسک را پوشش داد. پیمان آتی نرخ ارز می‌تواند برای ارزهای مختلف خارجی استفاده شود.

فرض کنید شرکتی برای وارد کردن مواد اولیه در شهریور به یک میلیون دلار نیاز داشته باشد. این شرکت می‌تواند در تاریخ فعلی (مثلا فروردین) دلار مورد نیاز خود را خریداری کرده و تا شهریور نگهداری کند. اما این کار باعث راکد ماندن نقدینگی شده و شرکت با هزینه فرصت مواجه می‌شود. بنابراین شرکت می‌تواند وارد پیمان آتی نرخ ارز شود. فرض کنید در بازار نقدی نرخ هر دلار برابر با ۲۰ هزار تومان و در بازار پیمان آتی، نرخ ارز در شهریور معادل ۲۲ هزار تومان باشد. اگر این شرکت وارد موقعیت خرید پیمان آتی شود، ریسک تغییرات نرخ ارز را برای خود پوشش داده و اگر در شهریور قیمت دلار ۲۵ هزار تومان باشد به ازای هر دلار ۳ هزار تومان سود کرده است. اما اگر قیمت دلار ۲۱ هزار تومان باشد، شرکت معادل هزار تومان به ازای هر دلار به طرف مقابل پرداخت می‌کند و ارز مورد نیاز خود را از بازار تهیه خواهد کرد.

پیمان آتی کالا

این نوع قرارداد از قدیمی‌ترین قراردادهای بازار مشتقه می‌باشد. اولین کالاهایی که در قالب پیمان آتی معامله می‌شدند، گندم، طلا، نقره و پنبه بوده است. در پیمان آتی کالا دو طرف معامله این فرصت را دارند که بر اساس پیش‌بینی خود از تغییرات قیمت کالا، وارد پیمان آتی شده و بر دریافت یا تحویل کالا با مشخصات و سررسید خاصی در آینده توافق کنند و بدین ترتیب ریسک تغییرات آتی قیمت‌ها را کاهش دهند. اما بهتر است به این نکته هم توجه کنند که اگر وارد یک پیمان آتی می‌شوند، باید هزینه قرارداد کمتر از این باشد که بخواهند کالا را همین الان خرید و نگهداری کنند. یعنی هزینه پیمان آتی باید از هزینه خرید نقدی و نگهداری کالا کمتر باشد.

تفاوت پیمان آتی و قراردادهای آتی

برای درک و مقایسه آسان‌تر پیمان آتی و قرارداد آتی از جدولی به صورت زیر استفاده شده است:

پیمان آتی	قراردادهای آتی
در بازار فرابورس یا به صورت خصوصی انجام می‌شود	در بازار بورس انجام می‌شود
اتاق پایاپای نقشی در دریافت وجه تضمین ندارد	وجه تضمین توسط اتاق پایاپای دریافت می‌شود
پرداخت یکبار و در زمان سررسید انجام می‌شود	پرداخت به صورت روزانه و بر اساس سازو کار تسویه حساب روزانه ودیعه انجام می‌شود
دارایی به صورت فیزیکی تحویل و یا معامله به صورت نقدی بسته می‌شود.	معامله می‌تواند قبل از سررسید با اخذ یک موقعیت معکوس بسته شود
نقدشوندگی کمتری نسبت به قرارداد آتی دارد	نقدشوندگی بالاتری نسبت به پیمان آتی دارد
لزومی به رعایت شرایط استاندارد خاصی وجود ندارد	قراردادها از شرایط استاندارد پیروی می‌کنند
دارای تاریخ تحویل مشخص است	می توان بازه‌ای را برای تاریخ تحویل مشخص کرد
معاملات انعطاف پذیری هستند	معاملات انعطاف پذیری نیستند
قیمت‌ها شفاف نیستند	قیمت‌ها شفاف و دردسترس هستند
طرفین معامله باید با یکدیگر آشنا باشند	نیازی به آشنایی طرفین معامله با هم وجود ندارد
ریسک اعتباری بیشتری از قراردادهای آتی دارد	ریسک اعتباری کمتری از پیمان آتی دارد
مامله با ریسک نکول همراه است	معامله فاقد ریسک نکول است

معایب پیمان آتی

• همانطور که گفته شد وجه تضمینی برای پیمان آتی در اختیار اتاق پایاپای بورس قرار نمی‌گیرد. در نتیجه دو طرف معامله باید یکدیگر را بشناسند، بر اساس اعتماد معامله کنند و ریسک عدم پرداخت وجه از طرف مقابل را بپذیرند. پس می‌توان گفت در این معاملات ضمانت اجرایی قوی وجود ندارد. بنابراین پوشش ریسک بدین وسیله با ریسک نکول همراه است.
• معامله گران در بازار پیمان آتی، هرکدام با توجه به شرایط خود، حجمی از دارایی و تاریخ خاصی را اعلام می‌کنند. اما یافتن طرف مقابل پیمان که موافق با آن شرایط باشد چندان پیمان آتی (فوروارد) چیست؟ ساده نیست.

با توجه به این که در پیمان‌های آتی دوطرف بطور مستقیم با هم قرارداد بسته‌اند، امکان تسویه قرارداد و یا انتقال آن به شخصی دیگر کم است. بنابراین طرفین دچار ریسک نقدینگی خواهند بود. اما در قرارداد آتی بدلیل وجود اتاق پایاپای، طرفین قرارداد می‌توانند قبل از سررسید موقعیت خود را ببندند.

قرارداد سلف (Forward) چیست؟

در قرارداد سلف کل مبلغ در هنگام انجام معامله از طرف خریدار پرداخت خواهد شد و فروشنده متعهد خواهد بود که در زمان و تاریخ تعیین شده، کالا را به قیمتی که در قرارداد توافق شده است تحویل خریدار دهد.

قرارداد سلف (Forward) چیست؟

قرارداد سلف ( Forward )

در یک تعریف کوتاه می توان این گونه بیان کرد که در قرارداد سلف، کل مبلغ در هنگام انجام معامله از طرف خریدار پرداخت خواهد شد و فروشنده متعهد خواهد بود که در زمان و تاریخ تعیین شده، کالا را به قیمتی که در قرارداد توافق شده است تحویل خریدار دهد. در واقع قرارداد سلف یک قرارداد سفارشی بین دو طرف برای خرید یا فروش دارایی با قیمت مشخص در تاریخ آینده است.

در امور مالی قرارداد فوروارد یا قرارداد سلف به یک قرارداد غیر استاندارد بین دو طرف به جهت خرید یا فروش دارایی در زمان معین شده در آینده اشاره دارد که در زمان انعقاد قرارداد، در مورد قیمت آن توافق شده است و آن را به نوع مشتق تبدیل می کند. (1)

مبانی قراردادهای آینده چیست؟

برخلاف قرارداد آتی استاندارد، یک قرارداد سلف می تواند برای یک کالا، مبلغ و تاریخ تحویل تنظیم شود. کالاهای مورد معامله می توانند غلات، فلزات گرانبها، گاز طبیعی، نفت و یا حتی طیور باشند. تسویه حساب قرارداد سلف می تواند به صورت نقدی یا تحویلی صورت گیرد.

قراردادهای حمل و نقل در بورس متمرکز تجارت نمی شوند، بنابراین به عنوان ابزارهای بدون نسخه یا خارج از بورس ( OTC ) در نظر گرفته می شوند. در حالی که ماهیت OTC سفارشی سازی شرایط را آسان تر می کند، نبود یک مرکز ترخیص کالا نیز باعث ایجاد درجه بالاتر ریسک پیش فرض می شود، در نتیجه قراردادهای سلف به آسانی در دسترس سرمایه گذار خرده فروش نخواهد بود. (1)

اوراق سلف چیست؟

در امور مالی، اوراق سلف یک قرارداد حقوقی استاندارد برای خرید یا فروش چیزی با قیمت از پیش تعیین شده در یک زمان مشخص در آینده و در بین طرفین است که برای یکدیگر شناخته نشده اند. دارایی که در این بین معامله می شود معمولا یک کالا یا ابزار مالی است. قیمت از پیش تعیین شده طرفین برای خرید و فروش دارایی به عنوان "قیمت فوروارد" شناخته می شوند و زمان مشخص شده در آینده که زمان تحویل و پرداخت است به عنوان "تاریخ تحویل" شناخته می شود. از آنجایی که این تابع یک دارایی اساسی است، بنابراین اوراق سلف محصول مشتق شده هستند.

این قراردادها در بورس های آتی صورت می گیرند که به عنوان یک بازار بین خریداران و فروشندگان عمل می کنند. گفته می شود خریدار یک قرارداد، دارنده موقعیت طولانی است و طرف فروش، دارنده موقعیت کوتاه است. از آنجایی که هر دو طرف در صورت مخالفت با قیمت ریسک می کنند، در این قرارداد ممکن است طرفینی که حاشیه ارزش قرارداد را با شخص ثالث متقابل درج می کنند درگیر شوند. به عنوان مثال در معاملات آتی طلا، حاشیه بسته به نوسانات بازار نقطه ای بین 2 تا 20 درصد متغیر است. (2)

اولین اوراق سلف برای کالاهای کشاورزی مورد مذاکره قرار گرفت و بعد از آن اوراق سلف برای منابع طبیعی مانند نفت نیز استفاده شد. معاملات اوراق سلف در سال 1972 معرفی شد و در دهه های اخیر، معاملات سلف ارز، معاملات سلف نرخ بهره و معاملات سلف شاخص بورس نقشی فزاینده در کل بازارهای سلف داشته اند.

استفاده اصلی از قراردادهای سلف برای کاهش خطر تحرک قیمت یا نرخ ارز از طریق اجازه دادن به طرفین برای تعیین قیمت یا نرخ از قبل تعیین شده برای معاملات آینده بوده است. این امر می تواند زمانی سودمند باشد که برای مثال طرفی انتظار داشته باشد در آینده مبلغی را به ارز خارجی دریافت کند و مایل است قبل از دریافت پرداختی، از حرکت نامطلوب ارز در بازه زمانی جلوگیری کند.

با این حال، قراردادهای سلف نیز فرصت هایی را برای گمانه زنی ها فراهم می کنند به این ترتیب که معامله گر پیش بینی می کند که قیمت دارایی در جهت خاصی حرکت می کند و می تواند قرارداد خود را برای خرید یا فروش در آینده با قیمتی که اگر پیش بینی ها صحیح باشد، منعقد کند. (2)

گواهی سلف چیست؟

گواهی سلف به قراردادی اشاره دارد که در آن، عرضه کننده بخشی از دارایی پایه را به ازای بهای نقد و مطابقت آن با قرارداد آتی به فروش می رساند تا بتواند در دوره تحویل، آن را به خریدار تقدیم کند. در این بین خریدار می تواند معادل دارایی پایه که خریداری کرده است را در یک قرارداد استاندارد به فروش برساند؛ در این صورت به این قرارداد هم در لغت سلف گفته می شود.

گواهی سلف نسبت به اوراق مشارکت دارای امنیت بیشتری بوده و در دین اسلام استفاده از این قرارداد برای بعضی از کالا همچون طلا و سکه مجاز نخواهد بود. به طور کلی گواهی سلف یک روشی اشاره دارد که به جهت تامین نیاز نقدینگی شرکت ها از طریق جذب سرمایه گذاری انجام می شود.

یکی دیگر از کاربردهایی که می توان برای گواهی سلف نام برد، کسری بودجه دولت است که در این صورت گواهی سلف می تواند در موارد سیاسی و اقتصادی منجر به ارائه محصولات، آن هم به طور مستقیم به مردم شود. (3)

تفاوت اوراق سلف با دیگر اوراق

در اوراق سلف برخلاف اوراق دیگر همچون اوراق سهام و مشارکت، فرد خریدار در مدیریت و یا مالکیت یک بنگاه شراکت نخواهد داشت. این اوراق می تواند امکان دامنه سود را به وجود آورد البته در صورتی که فرد اهل ریسک نباشد و در واقع اوراق سلف برای افراد ریسک گریز مناسب تر است.

اوراق سلف کف و میزان حداکثری از سود را برای افراد خریدار در نظر داشته و طبیعی است که نسبت به اوراق اجاره که شامل یک درآمد ثابت است دارای سود بیشتری باشد، البته در این صورت ریسک آن نیز بیشتر خواهد بود.

قرارداد گزینه ها به سرمایه گذار حق می دهد اما تعهدی را برای خرید یا فروش سهام با قیمت خاص در هر زمان نمی دهد؛ البته تا زمانی که این قرارداد عملی باشد. در مقابل یک قرارداد سلف به خریدار نیاز دارد تا سهام خود را خریداری کند و یک فروشنده نیز بتواند آن ها را در یک تاریخ خاص در آینده بفروشد.

موارد مهم در تفاوت اوراق سلف و اوراق دیگر

• گزینه ها و معاملات سلف، محصولات مشابه تجاری هستند که سرمایه گذاران این فرصت را برای کسب درآمد و سرمایه گذاری های جاری فراهم می آورند.

• یک گزینه به خریدار حق می دهد اما نه تعهد و امکان خرید یا فروش یک دارایی را با قیمتی خاص در هر زمان و در طول عمر قرارداد فراهم می سازد.

• یک قرارداد سلف به خریدار تعهد می کند که یک دارایی خاص را خریداری کند تا فروشنده بتواند آن دارایی را در یک تاریخ در آینده خاص بفروشد و تحویل دهد مگر اینکه موقعیت دارنده قبل از انقضا بسته شود.

قوانین و نحوه انجام قرارداد سلف چگونه است؟

معاملات آینده قراردادهای مالی مشتقه ای هستند که طرفین را ملزم به معامله یک دارایی در تاریخ و قیمت از پیش تعیین شده در آینده می کنند. در اینجا خریدار باید خرید کند یا فروشنده باید دارایی زیربنایی را با قیمت تعیین شده بفروشد؛ آن هم صرف نظر از قیمت فعلی بازار در تاریخ انقضای محصول.

دارایی های اساسی شامل کالاهای فیزیکی یا سایر ابزارهای مالی هستند. قراردادهای آتی مقدار کمی از دارایی زیربنایی را تفصیل می دهد و به صورت استاندارد برای تسهیل معاملات در بورس آینده خواهد بود.

قرارداد آتی و آینده به همین موضوع اشاره دارند. به عنوان مثال ممکن است شما از کسی بشنوید که بگوید نفت آینده را خریداری کرده است، این به معنای همان قرارداد آتی نفت است. وقتی شخصی می گوید "قرارداد آتی" منظورشان نوع خاصی از محصولات آینده مانند نفت، طلا، اوراق قرضه یا معاملات آینده و غیره است که قرارداد آتی نیز یکی از مستقیم ترین راه های سرمایه گذاری در نفت است. اصطلاح "معاملات آتی" عمومی تر است و اغلب برای مراجعه به کل بازار استفاده می شود.

قراردادهای آتی برخلاف قراردادهای سلف، استاندارد سازی می شوند. قرارداد سلف انواع مشابهی از قراردادها هستند که قیمت کنونی آن ها در آینده قفل می شود اما قرارداد سلف به صورت بدون نسخهیا خارج از بورس (OTC) معامله می شوند و دارای شرایط قابل تنظیم هستند که بین طرف های متعلق انجام می شود. از طرف دیگر قرارداد آتی بدون در نظر گرفتن اینکه طرف مقابل چه کسانی هستند دارای همان شرایط است. (4)

مکانیک یک قرارداد آینده

تصور کنید یک تولید کننده نفت قصد دارد تا یک سال آینده یک میلیون بشکه نفت تولید کند که ظرف 12 ماه آماده تحویل خواهد شد. فرض کنید قیمت فعلی نفت 75 دلار برای هر بشکه است. در این صورت تولیدکننده می توانست نفت را تولید کند و بعد از یک سال آن را با قیمت های فعلی بازار بفروشد. با توجه به نوسانات قیمت نفت، قیمت بازار در آن زمان می تواند بسیار متفاوت از قیمت فعلی باشد.

اگر تولیدکننده نفت فکر کند که قیمت نفت در طی یک سال بالاتر خواهد رفت ممکن است اکنون تصمیم بگیرد که یک قیمت ثابت را معرفی نکرده و قیمت را قفل نکند، اما اگر فکر می کند 75 دلار قیمت خوبی است، می می تواند با ورود به قرارداد آتی، قیمت خرید تضمینی را قفل کند تا در آینده دچار تغییر نشود.

برای قیمت گذاری معاملات آتی از یک مدل ریاضی استفاده می شود که قیمت نقطه فعلی، نرخ بازده بدون ریسک، هزینه های ذخیره سازی، سود سهام، بازده سود سهام و غیره را در نظر می گیرد. فرض کنید قرارداد آتی نفتی یک ساله با هر بشکه 78 دلار قیمت گذاری شده است.

با انعقاد این قرارداد در مدت یک سال، تولیدکننده موظف است یک میلیون بشکه نفت تحویل دهد و قیمت 78 میلیون دلار نیز تضمین می شود. قیمت 78 دلار برای هر بشکه صرف نظر از زمانی است که قیمت بازار در آن زمان قرار دارد دریافت می شود؛ زیرا قراردادها به صورت استاندارد هستند. (5)

جمع بندی و نتیجه گیری

ما در این مطلب سعی داشتیم در خصوص مفهوم قرارداد سلف یا قرارداد فوروارد توضیحاتی را خدمت شما ارائه دهیم تا بتوانید بیشتر با این مبحث آشنا شده و با مبانی قرارداد آینده و اوراق سلف نیز آشنایی لازم را پیدا کنید. علاوه بر موارد ذکر شده در خصوص گواهی سلف و تفاوت اوراق سلف با دیگر اوراق نیز صحبت هایی ارائه شد تا تفاوت بین اوراق را به خوبی درک نموده و با نحوه انجام آن ها آشنایی پیدا کنید.

بایننس فیوچرز چیست؟ چه تفاوتی بین فیوچرز و فوروارد وجود دارد؟

معاملات بورس به شما امکان می دهد از ابزارهایی مانند بایننس فیوچرز استفاده کنید. شرکت کنندگان در معامله، به تعویق انداختن تسویه حساب ها و استفاده از تنها بخشی از مبلغ معامله، فرصت های اضافی برای استراتژی های مختلف را به دست می آورند. در این مقاله ما سعی کردیم مطالب مفیدی را در این زمینه ارائه دهیم، بنابراین اگر شما هم جزو افراد علاقمند به بازار های بورس هستید تا انتهای این مطلب ما را همراهی کنید.

(Binance Futures) نوعی ابزار مالی مشتق (که بعضاً به آن “ثانویه” گفته می شود) است. در واقع قراردادی برای خرید یا فروش یک ابزار اصلی خاص با تسویه حساب های موکول است. ابزار اصلی یا اساسی می تواند امنیت، ارز، مواد اولیه باشد.

صرافی معتبر بایننس پس از یافتن محبوبیت در میان مردم، بر آن شد که به منظور جذب سرمایه برای توسعه و گسترش خود، کوین مخصوص خود را ایجاد کند. روی کار آمدن بایننس کوین (با نشانه‌ی اختصاری BNB) سبب گشت که این صرافی بیش از پیش در حوزه ارزهای دیجیتال پیشرو باشد تا جایی که در سال 2019، بایننس کوین از بلاک چین اتریوم به بلاک چین مخصوص خود، با نام binance منتقل شد.

قیمت فیوچرز چگونه تعیین می شود؟

قیمت بایننس فیوچرز بسته به وضعیت بازار متفاوت است .زمان تحویل ، مقدار کالاهای موجود در قسمت، کیفیت یا مارک آن از پارامترهای تعیین قیمت است. بنابراین، خریدار و فروشنده متعهد می شوند که قرارداد را در مدت زمان توافق شده تحقق بخشند. ارزش دارایی در این زمان در بازار ممکن است تغییر کند، اما این دیگر نمی تواند شرایط معامله را تحت تأثیر قرار دهد.

برای مثال:

این سرمایه گذار برای تحویل 1000 بشکه نفت خام برنت تا تاریخ 21.02.21 فیوچرز را خریداری می کند. در روز خرید، او 59.44 دلار پرداخت می کند. در زمان تحویل، ممکن است قیمت هر بشکه نفت تغییر کند، اما محاسبات با قیمت معامله انجام می شود.

بر خلاف اوراق بهادار اولیه، این معاملات شکل استانداردی از انتشار ندارند و اوراق بهادار نیستند بلکه توافق نامه ای بین دو طرف هستند اما با مشارکت بورس انجام می شوند. صرافی که به عنوان سازمان کننده معاملات عمل می کند، الزامات مربوط به قرارداد ها را تنظیم می کند و ملزم به رعایت مشخصات است.

به چه نوع قراردادی اشاره دارد – مرحله ای یا محاسبه شده.

مقدار کالا در هر قرارداد (اندازه قسمت)

تاریخ اجرای قرارداد؛

همه مواردی هستند که در سند تنظیم شده به آنها اشاره می شود.

قیمت این قرارداد ها همیشه با قیمت دارایی آن برابر نیست. علاوه بر قیمت دارایی زمینه ای، قیمت بایننس فیوچرز تحت تأثیر پیش بینی ها و خطرات مختلف تغییرات در موضوع قرارداد است.

بررسی انواع حالت های فیوچرز

نسبت قیمت دارایی اساسی در بازار بورس و قیمت این دارایی در بازارهای آتی می تواند مثبت یا منفی باشد:

contango شرایطی است که فیوچرز گران تر از دارایی اساسی است.

عقب ماندگی – وضعیت معکوس، زمانی که فیوچرز ارزان تر از دارایی اساسی است. در صورت عقب ماندگی، بیشتر سرمایه گذاران انتظار دارند ارزش دارایی به زودی در بازارهای اصلی کاهش یابد.

هنگام مقایسه قیمت ها با زمان های مختلف تحویل، معامله و عقب ماندگی نیز مورد بحث قرار می گیرد. اگر قیمت معاملات ژوئن بالاتر از آوریل باشد، یعنی قرارداد طولانی تر با ارزش بالاتر معامله شود، مقابله است. وضعیت مخالف عقب ماندگی نامیده می شود.

این معاملات با وثیقه معاملاتی اجباری معامله می شود. وثیقه بیمه ای است که صرافی به آن نیاز دارد. علاوه بر این، برای هر دو طرف معامله امنیت را تأمین می کنند.

صرافی این مبلغ را به عنوان نوعی وثیقه برای تأمین معامله در حساب معامله گران مسدود می کند. علاوه بر این، مقدار فروشنده مسدود شده در صورت افزایش قیمت بایننس فیوچرز افزایش می یابد و در صورت کاهش ارزش فیوچرز به ترتیب کاهش می یابد. بنابراین، اگر فروشنده RUB1 هزار RUB را مسدود کرده باشد، پس از یک هفته ممکن است صرافی علاوه بر این، در صورت افزایش قیمت بازار ، RUB200 دیگر را مسدود کند. از نظر خریدار وضعیت برعکس است – ضمانت وی با کاهش قیمت افزایش می یابد. با انقضا قرارداد، تسویه حساب های نهایی با در نظر گرفتن میزان ضمانت نامه انجام می شود.

بنابراین، معلوم می شود که وقتی معامله ای منعقد می شود، هیچ پرداختی اتفاق نمی افتد، دو طرف توافق می کنند، مبادله وجوه حساب های آنها را مسدود می کند تا زمان اجرای قرارداد. اگر طرفی قرارداد ها را تا تاریخ بسته شدن نگه دارد، باید مجبور به اجرای قرارداد – تحویل دارایی، انتقال پول یا انجام مجدد محاسبه نهایی شود.

اگر یکی از شرکت کنندگان در معامله از تحقق شرایط خودداری کند، صرافی مجبور به انجام تعهدات خود به تنهایی خواهد بود. در همان زمان، او بخشی از امنیت ضمانت را حفظ خواهد کرد، و ادعای مالکیت را به متخلف ارائه خواهد کرد. این وضعیت فقط با معاملاتی که نیاز به تحویل واقعی دارایی دارند امکان پذیر است. برای معاملاتی که فقط نت (معاملات آتی تسویه حساب) ارائه می دهند، امتناع در اصل غیرممکن است و ضرر های احتمالی مبادله توسط ضمانت پوشش داده می شود.

این به لطف وثیقه تضمینی است که سرمایه گذاران معمولاً معامله در بایننس فیوچرز را انتخاب می کنند و در واقع از آن به عنوان “اهرم فشار” استفاده می کنند، زیرا برای انعقاد یک معامله، شما فقط باید حداکثر 10٪ ارزش دارایی اساسی را داشته باشید.

فیوچرز بسته به ماهیت انجام تعهدات به دو نوع تقسیم می شوند.

نوع اول: تحویل پذیر به این معنی است که دارایی اساسی دارایی است که باید در پایان قرارداد حمل و پرداخت شود. یعنی اگر قرارداد آتی دلالت بر تحویل 1000 بشکه نفت تا تاریخ معین داشته باشد، این نوع قرارداد را قرارداد تحویل می نامند.

نوع دوم :تسویه حساب می تواند برای هر دارایی باشد از جمله شاخص ها، نرخ بهره و هر چیزی که قابل حمل و لمس نیست. در این حالت، در پایان قرارداد، سود و زیان مجدداً محاسبه می شود. ماهیت نا مشهود قرارداد آتی اجازه می دهد تا از آن برای بیمه ریسک در بازار سهام استفاده شود.

به عنوان مثال، اگر سرمایه گذار انتظار دارد ارزش سهام خود را در آینده نزدیک کاهش دهد، می تواند فیوچرز برای همان بلوک سهام با قیمت فعلی بفروشد. اگر ترس او موجه باشد، ضرر نخواهد کرد. سود حاصل از سقوط قیمت، خسارت ناشی از افت قیمت سهام را جبران می کند، طرحی که به آن می گویند ریسک پذیری. بعضی اوقات حتی یک سرمایه گذار می تواند از این بابت سود کسب کند.

چه تفاوتی بین بایننس فیوچرز و فوروارد وجود دارد؟

می توانیم بگوییم بایننس فیوچرز یک مورد خاص سختگیرانه تر از فوروارد است که به نوبه خود یک قرارداد موکول با تعهدات توافق شده در مورد آن است. آینده ها دارای تعدادی تفاوت اساسی هستند:

پیش فروش همیشه برای یک دارایی واقعی منعقد می شود: مواد اولیه، ارز، اوراق بهادار. این معاملات را می توان با شاخص یا نرخ بهره معامله کرد.

اوراق بهادار نه تنها زمان تحویل و ارزش قرارداد، بلکه سایر شرایط مختلف از جمله خود دارایی را تعیین می کند. یعنی آینده به صورت استاندارد تر است‌.

فوروارد یک معامله بدون نسخه است، و در برابر اختلالات عرضه بیمه نمی شود، در حالی که فیوچرز فقط در بورس منعقد می شود و از طریق تهاتر بورس تنظیم می شوند.

چگونه فیوچرز را معامله کنیم؟

بایننس فیوچرز را می توان هم توسط فعالان حرفه ای بازار و هم سرمایه گذاران خصوصی با تماس با یک کار گزار معامله کرد. چندین استراتژی در این معاملات وجود دارد، آنها به اهدافی بستگی دارند که معامله گر دنبال می کند.

بررسی ریسک پذیری

فیوچرز می توانند به بیمه مالک یک دارایی در برابر تغییرات نامطلوب قیمت آن کمک کنند، زیرا آنها قیمت را ثابت می کنند و بلافاصله نیازی به پرداخت کل مبلغ معامله ندارند. علاوه بر این، از هجینگ نه تنها با اوراق بهادار، بلکه با دارایی های واقعی مانند تأمین مواد اولیه یا جفت ارزی، به عنوان مثال یورو – روبل یا دلار – روبل نیز استفاده می شود.

مثال. این شرکت تعهدات وام خود را به یورو پرداخت می کند، در حالی که درآمد شرکت به روبل است. برای بیمه شدن خود در برابر استهلاک روبل، این شرکتی می تواند فیوچرز یورو را با نرخ ابتدای سال بابت کل مبلغ پرداخت وام خود برای سال قبل خریداری کند. در این حالت، در پایان سال، اگر نرخ روبل واقعاً کاهش یابد (و یورو ، بر این اساس ، قیمت افزایش یابد) شرکت از فروش بایننس فیوچرز سود خواهد برد، که زیان مربوط به تبدیل دلار را پوشش می دهد روبل به یورو برای پرداخت وام.

این استراتژی چند جهته به گونه ای است که از اختلاف قیمت خرید و فروش سود حاصل شود.

کانال تلگرامی سیگنال بایننس یک موقعیت فوق العاده برای کسب تجربه میباشد، به اینصورت که شما با اتکا به تحلیل تریدرهای بزرگ بیت کوین وسایر ارزهای دیجیتالی، میتوانید مدتی را به ترید بر اساس اصول و دانش افراد باتجربه بسپارید، و در این مدت با بررسی بازار و نگاه کردن به روند آن و همچنین کسب تجربه، به یک تریدر ماهر صرافی بایننس تبدیل شوید که ماهانه بالای 80% سرمایه خود، سود دریافت میکند.

قراردادهای آتی (Futures contracts) چیست؟

قرارداد آتی توافق نامه حقوقی خرید یا فروش یک دارایی خاص با قیمت از پیش تعیین شده در یک زمان مشخص در آینده است . قراردادهای آتی برای تسهیل معاملات در بورس آتی از نظر کیفیت و کمیت استاندارد شده اند . خریدار قرارداد آتی با انقضا قرارداد آتی تعهد خرید و دریافت دارایی اساسی را به عهده می گیرد . فروشنده قرارداد آتی تعهد تهیه و تحویل دارایی اساسی را در تاریخ انقضا به عهده می گیرد .

نکات کلیدی

• قراردادهای آتی مشتقات مالی هستند که خریدار را ملزم به خرید برخی از دارایی های اساسی ( یا فروشنده برای فروش آن دارایی ) با قیمت و تاریخ از پیش تعیین شده در آینده می کنند .
• یک قرارداد آتی به یک سرمایه گذار اجازه می دهد تا با استفاده از اهرم قدرت ، یک اوراق بهادار ، یک کالای مالی یا یک ابزار مالی را حدس بزند .
• از معاملات آتی اغلب برای جلوگیری از حرکت قیمت دارایی اساسی استفاده می شود تا از خسارات ناشی از تغییر قیمت نامطلوب جلوگیری کند .

درک قراردادهای آتی

قراردادهای آتی قراردادهای مالی مشتقه ای هستند که طرفین را ملزم می کنند که دارایی را در تاریخ و قیمت آینده از پیش تعیین شده معامله کنند . د ر اینجا ، خریدار باید خرید کند یا فروشنده باید دارایی اساسی را با قیمت تعیین شده بفروشد ، صرف نظر از قیمت فعلی بازار در تاریخ انقضا .

دارایی های اساسی شامل کالاهای فیزیکی یا سایر ابزارهای مالی است . قراردادهای آتی جزئیات دارایی اساسی را توضیح می دهند و برای تسهیل تجارت در بورس آتی به صورت استاندارد درآمده اند . ا ز آینده می توان برای پوشش دادن یا کسب سود در تجارت استفاده کرد .

“ قرارداد آتی ” و “ آینده ” به یک چیز اشاره دارند . به عنوان مثال ، ممکن است از کسی بشنوید که گفته است آنها معاملات آتی نفت را خریداری کرده اند ، که معنی آن همان قرارداد آتی نفت است . وقتی کسی می گوید “ قرارداد آتی ” ، معمولاً به نوع خاصی از آینده مانند نفت ، طلا ، اوراق قرضه یا معاملات آتی شاخص S&P 500 اشاره می کند . قراردادهای آتی نیز یکی از مستقیم ترین راه های سرمایه گذاری در نفت است . اصطلاح “ آتی ” عمومیت بیشتری دارد و اغلب برای اشاره به کل بازار مانند “ آنها یک معامله گر آتی هستند ” استفاده می شود .

قراردادهای آتی برخلاف معاملات آتی ، استاندارد هستند . فوروارد ها انواع مشابه توافق نامه هایی هستند که قیمت فعلی آنها در آینده بسته می شود ، اما فورواردرها بدون نسخه (OTC) معامله می شوند و دارای شرایط قابل تنظیم هستند که بین طرفین قرارداد منعقد می شود . از طرف دیگر ، قراردادهای آتی بدون در نظر گرفتن اینکه طرف مقابل چه شرایطی دارند ، شرایط یکسانی خواهند داشت .

نمونه قراردادهای آتی

قراردادهای آتی توسط دو دسته از فعالان بازار مورد استفاده قرار می گیرد. تولیدکنندگان یا خریداران دارایی زمینه ای تضمین یا قیمتی را که در آن کالا فروخته یا خریداری می شود تضمین می کنند ، در حالی که مدیران پرتفوی و تریدرها نیز ممکن است با استفاده از معاملات آتی بر روی حرکات قیمت یک دارایی اساسی شرط بندی کنند .

یک تولید کننده نفت باید نفت خود را بفروشد . آنها ممکن است از قراردادهای آتی استفاده کنند تا این کار را انجام دهند . به این ترتیب آنها می توانند قیمتی را که با آن می فروشند قفل کنند و پس از انقضا قرارداد آتی ، نفت را به خریدار تحویل می دهند . به همین ترتیب ، یک شرکت تولیدی ممکن است برای ساخت ابزارک به نفت نیاز داشته باشد . از آنجایی که آنها دوست دارند از قبل برنامه ریزی کنند و همیشه در هر ماه نفت داشته باشند ، ممکن است از قراردادهای آتی نیز استفاده کنند . به این ترتیب آنها پیشاپیش از قیمتی که برای نفت می پردازند ( قیمت قرارداد آتی ) اطلاع دارند و می دانند که با پایان یافتن قرارداد ، نفت را تحویل خواهند گرفت .

قراردادهای آتی در انواع مختلف دارایی موجود است . قراردادهای آتی در شاخص های بورس ، کالا و ارز وجود دارد .

قرارداد آتی

تصور کنید تولید کننده نفت قصد دارد در سال آینده یک میلیون بشکه نفت تولید کند . 12 ماه دیگر آماده تحویل خواهد بود . فرض کنید قیمت فعلی 75 دلار در هر بشکه باشد . تولید کننده می تواند نفت را تولید کند و سپس آن را با قیمت های فعلی بازار یک سال از امروز بفروشد .

با توجه به نوسانات قیمت نفت ، قیمت بازار در آن زمان می تواند بسیار متفاوت از قیمت فعلی باشد. اگر تولیدکننده نفت فکر کند که در مدت یک سال نفت بالاتر خواهد رفت ، ممکن است ترجیح دهند اکنون قیمتی را قفل نکنند . اما ، اگر آنها فکر می کنند 75 دلار قیمت خوبی است ، می توانند با انعقاد قرارداد آتی قیمت فروش تضمینی را قفل کنند .

برای قیمت گذاری معاملات آتی از یک مدل ریاضی استفاده می شود ، که قیمت لحظه ای فعلی ، نرخ بازده بدون ریسک ، زمان سررسید ، هزینه های ذخیره سازی ، سود سهام ، بازده سود سهام و بازده راحتی را در نظر می گیرد . فرض کنید قیمت قراردادهای آتی نفت یک ساله 78 دلار در هر بشکه باشد . با انعقاد این قرارداد ، در یک سال تولید کننده موظف است یک میلیون بشکه نفت تحویل دهد و دریافت 78 میلیون دلار نیز تضمین می شود. قیمت 78 دلار برای هر بشکه بدون در نظر گرفتن قیمت آنی بازار در آن زمان دریافت می شود .

قراردادها استاندارد است . به عنوان مثال ، یک قرارداد نفتی در بورس کالای شیکاگو (CME) برای 1000 بشکه نفت است . بنابراین ، اگر کسی بخواهد قیمت ( فروش یا خرید ) 100000 بشکه نفت را قفل کند ، باید خرید کند / 100 قرارداد بفروشد . برای بستن قیمت یک میلیون بشکه نفت / آنها نیاز به خرید / فروش 1000 قرارداد دارند .

بازارهای آتی توسط کمیسیون معاملات آتی کالاها (CFTC) تنظیم می شوند . CFTC یک آژانس فدرال است که توسط کنگره در سال 1974 ایجاد شده است تا از یکپارچگی قیمت گذاری بازارهای آتی ، از جمله جلوگیری از سو استفاده از معاملات تجاری ، کلاهبرداری و تنظیم شرکت های کارگزاری در معاملات آتی ، اطمینان حاصل کند .

قراردادهای معاملات آتی

معامله گران خرده فروشی و مدیران سبد سهام علاقه ای به تحویل یا دریافت دارایی اصلی ندارند . یک تریدر خرده فروشی نیاز چندانی به دریافت 1000 بشکه نفت ندارد ، اما آنها ممکن است علاقه مند باشند که از حرکات قیمت نفت سود کسب کنند .

قراردادهای آتی را می توان صرفاً برای سود معامله کرد ، به شرط آنکه تجارت قبل از انقضا بسته شود . بسیاری از قراردادهای آتی در جمعه سوم ماه منقضی می شوند ، اما قراردادها متفاوت هستند ، بنابراین مشخصات قرارداد همه قراردادها را قبل از معامله بررسی کنید .

به عنوان مثال ، ژانویه و آوریل است که قراردادهای 55 دلار معامله می شوند . اگر یک تریدر معتقد است که قیمت نفت قبل از انقضا قرارداد در آ وریل افزایش خواهد یافت ، آنها می توانند قرارداد را با 55 دلار خریداری کنند . ا ین به آنها کنترل 1000 بشکه نفت را می دهد . هرچند آنها ملزم به پرداخت 55000 دلار (55 $ x 1000 بشکه ) برای این امتیاز نیستند . در عوض ، کارگزار فقط به پرداخت اولیه مارجین ، به طور معمول چند هزار دلار برای هر قرارداد نیاز دارد .

با حرکت قیمت قرارداد آتی ، سود یا زیان موقعیت در حساب نوسان می کند . ا گر ضرر و زیان خیلی زیاد شود ، کارگزار از تاجر می خواهد پول بیشتری برای جبران خسارت پیمان آتی (فوروارد) چیست؟ واریز کند . به این می گویند مارجین نگهداری .

سود یا ضرر نهایی معامله زمانی محقق می شود که معامله بسته شود . در این حالت ، اگر خریدار قرارداد را با 60 دلار بفروشد ، آنها 5000 دلار [(60 تا 55 دلار ) x 1000) می گیرند . متناوباً ، اگر قیمت به 50 دلار کاهش یابد و موقعیت در آنجا بسته شود ، 5000 دلار ضرر می کنند .